مرکز فضایی جانسون ناسا (JSC) درنهایت از ربات Valkyrie رونمایی کرد، این ربات یک ابرقهرمان می باشد که قرار است در رقابت های رباتیک دارپا (DRC) که در بیستم ماه دسامبر در فلوریدا برگزار می شود، شرکت کند. Valkyrie در رقابت با ربات های انسان نمایی همچون Atlas در یک مجموعه هشت وظیفه ای فیزیکی جهت تست و آزمون مهارت و خودکاری ربات ها قرار می گیرد و البته شانس حضور در فینال رقابت های DRC را در سال 2014 دارد و ممکن است برنده جایزه 2 میلیون دلاری دولت ایالات متحده شود. با این حال، اهمیت رقابت های DRC در مورد جایزه و پول نیست، بلکه این رقابت ها به تسریع توسعه ویژگی های انسانی ربات های انسان نما جهت استفاده از آن ها در موقعیت های خطرناکی همچون جنگ توجه دارد.
والکیری نام ایزدبانوهای زیبا و فراطبیعی اساطیر اسکاندیناوی می باشد که در میدان جنگ، دلیرترین رزمندگانی که جان خود را از دست داده بودند، جستجو میکردند و سپس آن ها را به تالار ویژه اودین (والاترین خدای نودریک ها) در والهالا منتقل می کردند تا در آنجا در ابدیت زندگی کنند. اما ربات والکیری دارای ارتفاع 1.9 متر و وزن 125 کیلوگرم می باشد. والکیری یا به اختصار وال، دارای 44 درجه آزادی بوده (که میان پاها، قدم ها، بازوها، دستان، نیم تنه و سر او تقسیم شده است) و قادر به پیاده روی بر روی زمین ناهموار، راندن یک وسیله نقلیه و استفاده از ابزارها می باشد. و البته دارای لوگوی درخشان ناسا بر روی سینه خود همانند مرد آهنی است.
برای شروع، اغلب ربات های شرکت کننده در DRC از جمله والکیری از راه دور عمل می کنند. این ربات ها در انجام وظایف خود، میزان زیادی استقلال دارند و اپراتور به ربات دستور " ابزار را بگیر" به جای " دستت را باز کن، 90 درجه بچرخ، دستت را دراز کن، دستت را ببند" را می دهد و ربات ها دارای ویژگی اجتناب از برخورد داخلی نیز می باشند اما ما نمی خواهیم در اینجا از ربات هایی صحبت کنیم که قادر به پیاده روی و نجات خودکار خود از باقیمانده های یک ساختمان نابود شده هستند. همچنین نمی خواهیم به ربات هایی بپردازیم که می توانند در مانورهای نظامی گروهی بکار گرفته شوند. این ها در گام بعدی قرار دارند.
البته منظور ما این نیست که والکیری مجهز به ویژگی های خودکار کامل نمی باشد. ربات وال به سنسورهای زیادی که حتی نمی توانید تصور آن را کنید، تجهیز شده است که شامل دوربین ها و LIDAR در سر ربات، دوربین ها و سنسورهایی در سینه و دوربین هایی در پاها، زانوها و ساعدهای آن می شود. این سنسورها منابع اطلاعاتی اولیه را برای روال اتوماسیون والکیری تهیه می کنند اما اپراتور همچنین می تواند به اطلاعات دوربین نگاهی انداخته تا بررسی دقیق تری از موانعی که توسط وال ثبت شده، داشته باشد.
یکی از جنبه های منحصربفرد والکیری به غیر از نام زنانه آن (از آنجایی که اغلب ربات های سودمند از جمله ربات هایی که در رقابت های DRC شرکت کرده اند، دارای نام های مردانه و یا بدون جنسیت هستند)، این حقیقت است که این ربات لباس به تن دارد. اگر نگاهی به دیگر ربات های رقابت DRC بیاندازید، متوجه خواهید شد که آن ها اغلب پوشیده از صفحات فلزی پرچ شده و لوله های فلزی می باشند. نیکلاس رادفورد از ناسا در این مورد گفته است: " ربات ما بسیار نرم است. اگر در طول کار باید تماسی با آن داشته باشید احتمالا نمی خواهید این سردی و سختی فلز را لمس نمایید. می خواهید از لمس آن حسی طبیعی همانند احساسی که هنگام کار در کنار یک انسان دیگر به شما دست می دهد، داشته باشید." پوشاندن یک ربات در لباس های بشری کار ساده ای نیست و از این رو مرکز فضایی جانسون ناسا باید به توسعه آزمایشگاه پوشش خود روی آورد تا برای والکیری لباسی تهیه کند.
ممکن است ناسا موسسه ای عجیب در توسعه ربات های انسان نما به نظر برسد اما اگر سیاره مریخ را به این معادله اضافه کنید، همه چیز ساده تر می شود. رادفورد به سخنان خود افزوده است: " ناسا فکر ورود به سیاره مریخ را دارد و به منظور این هدف، احتمالا اقدام به فرستادن ربات هایی پیش از کاوشگرهای انسانی به این سیاره سرخ خواهد کرد. این ربات ها راه را برای انسان ها آماده خواهند کرد و هنگامی که بشر به سیاره رسید، این ربات ها و انسان ها در کنار هم کار خواهند کرد." ناسا در زمینه رباتیک دارای پیشینه قدرتمندی نیز می باشد، کافیست کاوشگرهای کنجکاوی و Robonaut را به یاد بیاورید که دو عدد از پیشرفته ترین و باهوش ترین ربات های موجود می باشند. رقابت های رباتیک دارپا اغلب بر روی ایجاد ربات هایی که بتوانند جایگزین انسان ها در موقعیت های سخت همانند نشت مواد شیمیایی، ساختمان های آتش گرفته و میدان های جنگ باشند، توجه دارد و سفر به مریخ که دارای اتمسفر نمی باشد، از کارهای سخت و خطرناک به حساب می آید.