دایاک، یا دیاک (Diac) یک نوع دیود جریان متناوب است. شکل ظاهری آن شبیه دیودها با این تفاوت که سرو ته ندارند یعنی مهم نیست که در مدار کدوم طرفی قرار داده بشن. 

دیاک بلافاصله بعد از رسیدن به ولتاژ شکست(V_Bo) هادی می‌شود و جریان را عبور می‌دهد. سپس دیاک وارد ناحیه رزنانس منفی می‌شود و این امر باعث کاهش ولتاژ دو سر دیاک و افزایش جریان آن می‌شود و تا زمانیکه جریانش از جریان نامی کمتر نشده، در حالت هادی باقی می‌ماند؛ در جریان‌های کمتر از این مقدار، دیاک به حالت حداکثر مقاومت باز می‌گردد و این رفتار برای هر دو جهت صادق است.

اگر با دقت به ربع اول این نمودار توجه کنید همین رفتار را مشاهده میکند (نمودار افقی ولتاژ و نمودار عمودی جریان است). این نمودار ، منحنی مشخصه دیاک است.

- بیشتر دایاک‌ها، یک ساختمان سه لایه به همراه ولتاژ شکستی در حدود 30 تا 40 ولت دارند.

- دیاک‌ها برخلاف بسیاری از تریستورها مانند ترایاک که برای تریگر کردن از پایه گیت استفاده می‌کنند، فاقد این پایه می‌باشند. بعضی از ترایاک‌ها مانند کوادراک از یک دایاک داخلی سری با پایه گیت خود به این منظور استفاده می‌کنند.

- اینکه دایاک یک قطعه دوجهتی یا دو طرفه است باعث شده تا ترمینال یا پایه‌های آن‌ها به صورت آند-کاتد علامت‌گذاری نشود بلکه به صورت A1-A2 و یا MT1-MT2 نام‌گذاری شود.

- دایاک ها همچنین با نام‌های دیگری از جمله "دیود تریگر متقارن" که برگرفته از منحنی مشخصه آن‌ها است، خوانده می‌شوند.

- از مشخصه‌های مهم دیاک این است که در هنگام روشن‌شدن جریان لحظه‌ای و سوزنی شکلی ایجاد می‌کند که برای تحریک گیت قطعاتی مانند تریستور و ترایاک مناسب است. از این مشخصه برای تولید موج سوزنی استفاده می‌شود.